مکان یابی برای تفرج متمرکز در منطقه چاهنیمه (شهرستان زابل) با استفاده از سیستم تصمیم گیری چند متغیره

رشد و توسعه اقتصادی– اجتما عی در چند دهه اخیر منجر به روی آوردن جوامع انسانی به ایجاد           فرصتهای گردشگری شده که امروزه بـهمانند راهی برای پر کردن اوقات فراغت، کاهش تاًثیر               تنشهای زند گی شهری و صنعتی محسوب  میشود. در کنار تمام مناطق متنوع ایران،مناطق جنوب شرقی ایران نیز یکی از قطبهای س یاحتی کشور به شمار می رود و در این بین شهرستان زابل  با برخورداری از شـهر سـوختهبه عنوان مهد تمدن دیرین، داشتن دریاچه آب شیرین هامون و مردمانی آریایی با فرهنگ غنی نقش مهمی در فراهم کـردن اکو جهـانگردی  دارد. در حال حاضر با وجود  اهمیت موضوع، مطالع ات چندانی به منظور مکان یابی        پهنههای مناسب تفرج و برنامه ریزی در این ارتباط انجـامنشده        است. در این راستا طی تحقیق حاضر اقدام به پهنهبندی منطقه چاه نیمه با استفاده از روش ارزیابی چند متغیره و با تکیه بر معیارهایاکولوژیکی و برخی معیارهای اقتصادی اجتماعی شد. معیارهای                  مورد استفاده در این تحقیق شامل خاک، پایداری سازند                زمینشناسی، فاصلهاز منابع آب سطحی، شیب، جهت، پوشش گیاهی، نزدیکی به تالاب، فاصله از جاده، فاصله از مراکز شهری و روستایی، فاصله از مکـان هـایتاریخی، فاصله از مرز سیاسی و فاصله از تاسًیسات رفاهی بودند. استاندارد سازی معیارها با استفاده از نظریه فازی صـورت پـذیرفت و نقـشهمحدودیت ها با استفاده از نظریه بولین تولید شد. برای             وزندهی به معیارها از روش مقایسات زوجی در قالب تحلیل سلسله مراتبـی اسـتفادهشد و سپس با روش ترکیب خطی وزن داده شده،                لایهها با هم ترکیب شده و          شاخص قابلیت سرزمین محاسبه  شـد. در ایـن منطقـه 4 زون برای تفرج متمرکز شناسایی شد.